Mijn eerste driedaagse individuele retraite onder begeleiding van Robbert was een zeer aangename en leerzame ervaring. Wat mij sterk heeft getroffen is dat het retraite programma perfect aansloot op mijn verstandelijke en emotionele behoeften. Het verfijnde en gestructureerde ‘Re-treat je hart ‘- proces heeft oude, verloren inzichten doen herleven. Ik heb hierdoor mijn ‘kompas’ weer gevonden met vertrouwen en met nieuwe energie.
Ervaringen
Re-treat je Hart nov 2012
Peter V. , Country Manager at a1-Envirosciences, Rotterdam
Re-treat je Hart nov. 2012
'Zou een stilte-retraite iets voor jou zijn?' Deze vraag riep in eerste instantie verbazing in me op. Ik was helemaal niet thuis in meditatie en zo. Nou ja, ik deed weleens een poging en vond het al knap als ik 10 minuten kon blijven zitten. Maar vooral het woordje ‘stilte’ kwam als een alarmerende scheepshoorn binnen. Een lichte paniek borrelde bij die gedachte op. Wat te doen in stilte? Wat houd je over als je niets te doen hebt en ook nauwelijks afleiding kan vinden? Deze vraag raakte een kern, 'afleiding zoeken', dat is namelijk wat ik veel deed...maar afleiding waarvan? Je begrijpt het al mijn verbazing dompelde zich in nieuwsgierigheid. En tijdens de retraite is die nieuwsgierigheid variërend van blijdschap, angst, liefde en verdriet langzaam maar zeker getransformeerd. Mijn emoties en gevoelens veranderden continu van kleur in het proces en toch voelde ik me tegelijkertijd veilig en geborgen. Robbert is voor mij een uniek en uitzonderlijk persoon. Hij weet als geen ander een omgeving te creëren waarin je jezelf mag zijn, waarin je je geborgen en veilig voelt en in de tussentijd laat hij een ieder in zijn eigen proces door zowel donkere als zonovergoten plekjes in zijn of haar ziel reizen. En ik maar denken tijdens de retraite, hoe krijgt hij het toch voor elkaar om telkens precies te weten waar ik zit in mijn proces en wat ik nodig heb...tot tijdens de afronding bleek dat de anderen hetzelfde gevoel hadden gehad. Toen brak echt mijn klomp, m'n verstand kreeg het toen helemaal niet meer uitgelegd en moest ik van binnen lachen om mijn eigen verwoede pogingen nog steeds stiekem ergens te denken(!) dat ik het kan verklaren...wetende dat je ware wijsheid zich heel ergens anders in schuilt. Robbert heeft met deze retraite een grootst cadeau van het leven geschonken...sinds de retraite sta ik werkelijk anders in het leven, voel ik me meer verbonden met anderen en mezelf en kan ik mezelf beter accepteren en geniet ik meer, terwijl het leven om me heen weinig veranderd is...de verandering is intern. Dank je wel Robbert en de anderen die aanwezig waren bij de retraite! En voor degene die dit leest en twijfelt om een retraite te doen...gewoon blijven twijfelen en in de tussentijd inschrijven...ik had dit nooit willen missen en raad het echt aan!
Karin A. (werkzaam in de geestelijke gezondheidszorg rond ontwikkeling & onderzoek)
Re-treat je Hart nov 2012
De tweede retraite die ik bij Robbert deed leek aanvankelijk veel op de eerste, in de zin van dat ik dezelfde processen en weerstanden in mezelf herkende. En weer ontmoette ik mijn eigen rusteloze Stilte, wat een ongelooflijk kado is dat toch. Wat totaal anders was dan de eerste keer, was de uitwerking van de retraite. Tijdens de retraite werd me duidelijk dat er iets van mijn sexualiteit bevrijd wilde worden; ik heb het op dat moment ontmoet zonder te weten wat het was en er weinig aandacht aan besteed. Een week later droomde ik een bijzonder scherpe droom van een vrouw die mij riep om me in te wijden in de liefde tussen vrouwen. Ik werd me plotseling bewust van mijn levenslange verliefdheden op vrouwen die ik altijd zorgvuldig had geprobeerd niet te voelen. Mijn biseksualiteit heeft zich inmiddels bevrijd onder het juk van oordelen en veroordelen en is springlevend! Er is een prachtige vrouw mijn leven binnengewandeld en de energie die we bij elkaar opwekken doet me stralen. Wat een vrijheid!!!
C
Re-treat je Hart februari 2018
Ruim drie jaar geleden maakte ik een einde aan een liefdesrelatie die totaal niet goed voor mij was. De relatie heeft gemaakt dat ik mezelf op veel vlakken totaal kwijt geraakt ben. In de afgelopen drie jaar zat ik enorm in mijn hoofd. Wat is er gebeurd, wat is er van mij overgebleven, wie ben ik nu? Ik heb therapie gehad en ben bij coaches geweest, maar bij al deze hulp had ik iedere keer het gevoel dat dit niet was wat ik nodig had. Mijn hoofd wist alles wel, die kon alles goed relativeren.
Ik moest tot rust komen, uit mijn hoofd en weer mijn lijf in zakken. En dat is precies wat de retraite heeft gedaan! De stilte gaf mij de ruimte om echt weer in contact te komen met mijn authentieke ik. Toen ik die verbinding weer voelde, ik alle verwachtingen en dat wat ik dacht dat ik wilde kon loslaten, kwam datgene wat wilde komen naar boven. En dat was mijn spelend kind! Mijn spelend kind die ik langzaamaan kwijt geraakt was in mijn relatie. Mijn spelend kind die ik jaren niet gehoord, gezien en gevoeld heb. Dit was het! Dit was het ontbrekende stukje.
Ik heb me in jaren niet zo heel, rustig en vooral blij en gelukkig gevoeld. De verbinding met mezelf en met al dat is is hersteld. Wat vier dagen stilte al niet kan doen :-) Een mooier cadeau had ik mezelf niet kunnen geven.
Robbert, ik ben je enorm dankbaar. Wat doe jij een prachtig werk!
F.
Re-treat je Hart 23-27 sept 2015
Twee weken na afloop van de retraite probeer mijn ervaringen onder woorden te brengen. Aan de ene kant gaat het leven gewoon verder, maar aan de andere kant lijkt er toch iets anders te zijn.
Allereerst heb ik de retraite als heel prettig ervaren. Ik kwam binnen best een beetje in de war, onzeker en achteraf gezien ook erg verdrietig. Van dat verdriet was ik me niet helemaal bewust. Gaandeweg de retraite leek zich dat gewoon op te lossen. Een heel mooie ervaring. Voor het eerst in jaren was ik echt alleen en koos ik ook echt voor mezelf. Hierdoor en ook dankzij de rust, de ruimte, het niet 'moeten', de oefeningen en de meditaties is er een soort van vuur in mij aangewakkerd. Een vuur dat al jaren op een laag pitje stond.
Nu het dagelijks leven weer volop aanwezig is, zie ik het als uitdaging dat vuur in leven te houden en te blijven voeden. Het mooiste cadeau van deze retraite was voor mij het bewust worden dat alleen ikzelf verantwoordelijk ben voor dit vuur, en dat ik er zelf voor kies dit vuur te voeden.
Willemijn
Re-treat je Hart 3-7 febr 2016
Inmiddels heb ik aan meerdere retraites deelgenomen en heb ik ook bij retraites geassisteerd.
De eerste anderhalf à twee dagen van de retraite verkeer ik vaak in een onrust, er rommelt van alles in me zonder dat het duidelijk is waar het over gaat. Als de wind wat is gaan liggen dan komen er vaak inzichten, dromen, emoties naar de oppervlakte.
Telkens als ik een retraite doe merk ik dat het gevoel, de droom, de missie, die ik graag wil leven, helderder wordt. Niet concreet maar in gevoel. Ik 'snap' ineens veel beter hoe de vork in de steel zit zonder het uit te kunnen leggen met mijn hoofd.
Elke keer ben ik na afloop zo intens blij en voel zoveel vreugde en ga ik opgeladen naar huis. Eenmaal thuis begint langzamerhand het gewone leven weer en de ervaringen die ik tijdens de retraite had verdwijnen weer wat naar de achtergrond. En toch diep van binnen rijpt er iets en begrijp ik dat de lastige dingen waar ik doorheen ga me helpen om dichterbij mijn zielsverlangen te komen. Ik heb deze eenzame, verdrietige, teleurstellende ervaringen kennelijk nodig. Niet de persoonlijkheid maar de geestkracht wordt sterker.
Met name door de ruimte die Robbert geeft mag er veel gebeuren bij iedereen en de acceptatie dat alles er mag zijn en dat dit erbij hoort is zo voelbaar. Juist de lastige, donkere gevoelens en gedachten zijn welkom. Ze zijn als golven die komen en gaan en zijn van evenveel waarde als de luchtige blije en stromende fases van het leven. Dit neem ik dan mee naar huis om er ook in het dagelijkse leven een oefening van te maken om er zo mee om te gaan. Niet meer vechten maar alles wat zich aandient, liefdevol te omarmen. Oefening baart kunst :-)
Petra
Re-treat your senses - april 2013
De retraite heeft mij mijn koning doen laten ontdekken, letterlijk. De stilte heeft mij geholpen om 'God' te mogen ervaren. Ik ben inderdaad letterlijk én figuurlijk in een nieuw koninkrijk terug gekeerd. Ik heb mijn sprankeling weer terug, en die ben ik lang kwijt geweest. Ik heb het plekje weer ontdekt waar ik liefde had verstopt, en mijn ondeugendheid. Ik voel weer liefde! Eerst voor Italië, toen voor Ca du Chittu, toen voor hun keuken, en geleidelijk ook weer voor mezelf! Er is een moment geweest waar ik een enorme woede voelde. In eerste instantie wilde ik daar aan toegeven, maar tegelijkertijd vond ik het zonde om dan iets te missen. Naar nu blijkt, heeft er niet aan toegeven eigenlijk niet iets vervelends met mij gedaan, en dat vind ik ook een mooie ontdekking. De 'oefeningen' die je ons hebt meegegeven bieden mij steun op momenten dat ik weer even terugval in oude patronen en angsten. Ik durf nu meer dan ooit alles in 'Gods handen' te laten, iets anders is er niet meer voor mij. Ik heb mijn veerkracht ontdekt, en ook ontdekt dat ik daar ontzettend trots op mag zijn. Maar ook op de momenten dat ik weer terugval in een oud patroon of angst, weet ik mijzelf nog steeds te omarmen. Ik voel weer enthousiasme in mij. Door de retraite, maar ook door de plek. Als God ooit op vakantie gaat, weet ik zeker dat Hij daar naar toe gaat! Ik heb mijzelf kunnen zijn, en daardoor meer mijzelf kunnen worden.
Gerard Hager, rij-examinator
Re-treat je Hart - 30 mrt - 3 apr 2016
Een ervaring tijdens de retraite die voor mij van grote betekenis is geweest, is dat ik heb ervaren (meerdere malen zelfs) wie ik ten diepste ben. Dat is niet in woorden te vatten, maar is meer een gevoelservaring. Het fijne is dat ik ook nu, na de retraite, me dat gevoel kan herinneren, er nog steeds mee in contact kan komen, en het daarmee kan gebruiken als kompas in mijn dagelijks leven.
Het voelt als een drijvende kracht van waaruit ik mezelf kan vormgeven, kan manifesteren. Ik had geen bepaalde verwachting over wat de retraite me op had moeten leveren, maar deze ervaring had ik niet kunnen bedenken. Het geeft ruimte, lichtheid en zin aan mijn leven. Ik ben er heel dankbaar voor.
M.C. - Klinisch psycholoog
Re-treat je Hart - dec 2013
Wat een prachtige retraite. Het heeft mij dichter naar mijn ware zelf gebracht. Een mooie plek, een mooie opbouw, krachtige oefeningen, een onbeschrijfelijke Robbert.
Hoezeer ook in het dagelijks leven soms moeilijk vast te houden, ik kan steeds terugkeren naar het gevoel van ontsluierd-zijn van de retraite. De zachte, heldere schoonheid, Liefde, Licht, Leven.
Aan eenieder die dit overweegt zou ik willen zeggen: Gun het jezelf.
Warme groet. Ilonka Brugemann, huisarts, Amsterdam maart 2014.
Re-treat je Hart 3-7 fer. 2016
Tijdens de retraite kwam ter sprake dat wanneer je in contact staat met jezelf en je omgeving er in zowel dingen, natuur, mensen en dieren weerspiegelingen van jezelf kunnen zitten.
Na de retraite ben ik in stilte van Schin op geul naar Maastricht gewandeld. Tijdens deze wandeling kwam ik een paard in een weiland tegen. Voor paarden heb ik normaal geen aandacht. Dit paard trok me aan terwijl ik er niet bij nadacht, het gebeurde gewoon. Ik keek naar het paard, ik maakte contact door er echt naar te kijken en liefde te voelen voor het paard. Mijn ogen werden telkens naar een kruintje tussen zijn ogen getrokken. Ik voelde ‘het derde oog’ in me en vervolgens kwamen de woorden ‘helderheid’ en ‘inzichten’ bij me op. Ik ging met mijn hand langzaam naar zijn neus zodat hij kon ruiken. Na een tijdje wilde ik hem aaien, maar hij draaide zijn hoofd weg. Mijn hand ging weer omlaag en ik bleef naar hem kijken, zijn hoofd kwam direct weer terug. Ik ging weer met mijn hand naar zijn neus en het zelfde patroon herhaalde zich nog meerdere malen. Na een tijdje bedankte ik het paard en liep verder, op de hoek van het weiland stoptje ik en draaide me om. Het paard keek me nog steeds na en kwam naar me toe toen ik stil bleef staan. Weer kwam hij met zijn kop naar me toe, ik hield mijn hand weer bij zijn neus en met aaien kon ik hem nu één keer strelen waarna hij zijn hoofd weer wegdraaide. Dit herhaalde zich weer een aantal maal waarna ik verder liep. Ik verwonderde me over dit contact en even later besefte ik me dat dit een hele duidelijke spiegel was naar mijn behoefte aan intimiteit en een angst of blokade waarbij het tegenovergestelde gebeurt van wat ik echt wil.
Lieke